Heeft u ook zo’n werknemer in uw bedrijf? Waarvan men zegt: “Tja, die ligt niet zo goed in de groep.” Die zich meer dan gemiddeld ziek meldt, en dan met klachten als hoofdpijn, maagklachten, “er even helemaal doorheen zitten”. Klachten waarvan je denkt dat ze bij stress horen, terwijl juist deze werknemer het helemaal niet zo druk heeft. Die meestal niet op bedrijfsfeestjes komt en in z’n eentje luncht? Goede kans dat deze medewerker het slachtoffer is van uitsluiting.
Pesten
Pesten is al een groot probleem op het werk. Uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden die TNO in 2012 onder bijna 25.000 werknemers heeft uitgevoerd, blijkt dat 7,5% van de medewerkers gepest wordt op het werk. Pesten leidt in Nederland jaarlijks tot ruim vier miljoen extra verzuimdagen.
Uitsluiting is erger
Uit onderzoek van de University of British Columbia is echter gebleken dat voor werknemers uitsluiting nog erger is dan pesten. In tegenstelling tot wat mensen denken is het negeren van anderen schadelijker voor het geestelijke en fysieke welzijn dan pesten. In vergelijking met gepeste medewerkers nemen genegeerde medewerkers veel vaker ontslag, hebben zij minder binding met hun werk en ervaren zij meer gezondheidsproblemen.
“Niet waard om aandacht aan te schenken”
Professor Sandra Robinson, een van de onderzoekers: “Ons is geleerd dat het negeren van mensen uit sociaal oogpunt de voorkeur geniet – als je niets aardigs kunt zeggen, zeg dan maar niets. Maar uitsluiting zorgt ervoor dat mensen zich hulpeloos voelen, alsof zij het niet waard zijn om aandacht aan te schenken. Er wordt terecht veel aandacht besteed aan pesten op het werk en het voorkomen ervan. Er zijn echter andere, minder duidelijke vormen van pesten, zoals het negeren van mensen, en daar moeten we zeker ook alert op zijn.”
Toen ik het onderzoek had gelezen kon ik moeiteloos vijf gevallen van uitsluiting bedenken bij mijn laatste bedrijf. Had ik toen maar geweten wat ik nu weet, dan had ik er zeker iets aan gedaan! Gelukkig is het voor u nog niet te laat.
Uitsluiting herkenbaar? Omschrijf in een reactie op dit artikel de situatie, zodat anderen er ook van kunnen leren.
Bron: PsyBlog (met dank aan P&O Actueel voor de vertaling)
Herkenbaar, ik heb een collega rondlopen die al na een zware hersenoperatie en een heftige tijd sinds hij weer volledig aan het werk is veelal wordt genegeerd. Bij zijn jubileum heeft hij wel een cadeau gekregen, maar geen persoonlijk bedankje vanuit de leiding, hij door de leiding nooit gecomplimenteerd wordt, maar eerder afgesnauwd en niet serieus genomen etcetera. Ik zie het als een vorm van pesten, en omdat deze collega nu bijna helemaal niets meer zegt, en ook alleen staat bij pauzeren en er bij anderen wel gezamenlijk gepauzeerd word, is er sprake van doelbewust negeren. Het probleem van deze collega is dat hij veel te pienter voor de collega’s is, hoogbegaafd is (wat al veel conflicten kan opleveren) en hij zo heeft mij verteld zich totaal niet meer gewaardeerd voelt en zijn gevoel dat hij genegeerd en ook gepest wordt (ook door de leiding) gewoon klopt. Daar komt het voorval van die hersenoperatie bovenop waar ook dingen vooraf zijn gebeurd die totaal niet hadden moeten gekund waarbij er zaken verborgen gehouden zijn, die naar het idee van mij hem nog steeds achtervolgen.
Alex, bedankt voor je reactie. Heftig verhaal. Is er niet iemand in je bedrijf (HR of directeur) of aan het bedrijf verbonden (bedrijfsarts, vertrouwenspersoon) waar je, liefst samen met deze collega, naar toe kan met dit verhaal? Als ik dit zo hoor kun je erop wachten dat deze man er anders aan onderdoor gaat en dat is ook niet in het belang van het bedrijf. Volgens nieuwe arbo-regels per 1-7-2018 moet er een mogelijkheid zijn om zonder tussenkomst van het bedrijf naar het spreekuur van de bedrijfsarts te kunnen. Ook als er (nog) geen sprake is van ziekteverzuim. In elk geval veel sterkte gewenst, ook voor hem.
Ik heb geleefd met uitsluiting en heeft mij mentaal kapot gemaakt.
Ik ging elke zondag naar een pinkster gemeente en werdr daar uitgesloten.
Het werdt zo erg dat ik tijdens kerst lunch in de kerk helemaal alleen zat en niemand naast mij aan tafel wou zitten.
Ineens gingen een paar personen met mij aan tafel zitten.
Ik dacht ik begon gezellig mee te praten ineens werdt er in het surinaams over mij gelult.